Het weekeinde naar Hemelvaartsdag staat in het teken van het iedere 5 jaar terugkerende internationaal toernooi van de Fam Janssen uit Belgiè. Op vrijdag werd de 600kg klasse getrokken alsmede de dame sen de mis klasse. Wij hadden ingeschreven in de 600 kg klasse. Met 19 ploegen en een sterk deelnemersveld een leuke uitdaging. Nadat we de poule indeling kregen bleek dat we het niet makkelijk zouden krijgen, maar ja we waren tenslotte gekomen voor mooie en zware wedstrijden. In een poule met wereldtopper Norton uit Engeland en Goiherrie uit Spanje en Sins uit Zwitserland een plaats bij de eerste 2 bemachtigen voor de finales zou een hele opgave worden.
Dat bleek ook wel, want na 3 gelijke spelen tegen deze ploegen kwamen we net 1 puntje tekort om door te gaan met als resultaat een 5e plaats. Maar met 2 jonge jongens erbij waren we toch wel tevreden, al had er misschien wel net een puntje meer ingezeten.
Zaterdag een druk programma voor ons met de zware jongens 720 kg klasse en de 640 kg klasse. De 720 kg zat in 1 poule, waardoor je bij de eerste 4 ploegen moet eindigen om door te gaan naar de kruisfinales. Wij werden net 4e en moesten aantreden in de kruisfinale tegen Heure. Deze ploeg was duidelijk een maatje te groot voor ons en we moesten proberen om in de kleine finale de 3e plaats te halen tegen het gerenommeerde Velkonis uit Letland.
Door de druk erg hoog te houden lukte dit en dus een mooie 3e plaats waar we heel gelukkig mee waren.
In de loop van de middag werd er gestart met de 640 kg klasse. In een poule van negen moesten we alleen de punten delen met Norton. Verder werden alle punten behaald. In de kruisfinale kwamen we tegen Sins te staan. Deze werd vrij eenvoudig gewonnen en dus mochten we door naar de finale. Omdat in de andere halve finale Norton won van de gastheren Fam Janssen. werd het een finale Veense Boys tegen Norton. Op een moeilijke baan hadden we de toss gewonnen en kozen we eerst voor de makkelijkste kant waar je nog wel redelijk kon touwtrekken. Met een hele zware aanval konden we Norton stukje bij beetje meekrijgen en de 1e trek werd gewonnen. Nu moesten we naar de andere kant. Daar waren de gaten vooral achterin de baan zo diep dat we er onmogelijk door konden komen, waardoor we deze trek verloren. Dus weer tossen want er moet een winnaar komen. We hadden geluk en mochten op de betere baan starten. Door een mooie harde lijn op lengte en veel druk zetten hadden we Norton toch redelijk gesloopt want deze beslissende 3e trek werd resoluut omgezet in een overwinning.
Met Daniël ( nog jeugd) en Roy (1e grote wedstrijd) in de ploeg is dit een mooie opsteker voor onze vereniging. Trots gingen we dan ook naar het podium voor de prijsuitreiking.
Naar wat verschillende soorten bier te hebben geproefd gingen we zeer voldaan weer naar huis.
Groeten Frank ter Maaten
